Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken…..zie je bij kleine kinderen en volwassenen. Die zijn echt niet allemaal narcistisch. Kinderen moeten het van iemand leren? Het is ook een vorm van het ego die je probeert te beschermen tegen jouw angst(en). Ik zie mensen die durven te zijn wie ze zijn en zonder oordeel naar anderen daar voor durven staan. Ik weet uit ervaring dat het niet makkelijk is om daar te komen. Gelukkig weet ik ook dat het wel kan. Iets wat ik iedereen gun!
Ikke
Het is niet zo raar dat kinderen leren om hun IK te ontwikkelen. Dit hoort bij het ontwikkelen van je eigen identiteit. Wie ben ik? Liefde en veiligheid zijn voorwaarden voor een (sociaal-)emotionele ontwikkeling. Het is belangrijk dat een kind leert de moeite waard te zijn, zodat het een positief zelfbeeld kan ontwikkelen. Ik had als klein kind een vader die het “ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken” tot een soort kunst had verheven. Dit maakte dat ik altijd sterk op mijn omgeving gericht was. Hoe veilig is het? Om over liefde maar te zwijgen. Mijn ego probeerde mij te beschermen tegen allerlei angsten en pijn. Mag ik er wel zijn? Als gevolg had ik het “aanpassen” tot kunst verheven. Ik zorgde ervoor dat ik “succesvol” was. Ik zorgde dat ik een goed betaalde baan kreeg. Hierdoor kon ik comfortabel leven, maar dat gevoel van leegte ging niet weg. Ik ging dingen doen waar ik goed in was. Zo vervulde ik rollen waarin ik het (executive) management vertelde wat er goed en niet goed ging in het bedrijf. Ik ging ze uitleggen hoe ze zaken beter konden doen. Ik was niet onder de indruk van hun senioriteit. Ik was wel wat meer gewend. Ik was tevreden en toch bekroop mij dat gevoel van geen impact maken.
Zijn
Ikigai is een Japanse traditie die aangeeft dat iedereen iets heeft waar zij of hij met passie zijn bed voor uitkomt. Het is datgene wat de moeite waard is om voor te leven. Kortom, het is een reden om te ‘zijn’. Dit betreft de kern van ons bestaan, ik noem het ‘purpose’. Een aantal jaar geleden vond ik mijn purpose. Als je iets doet waar je van houdt zal je plezier hebben. Je hebt een gevoel van compleetheid, maar het levert je geen rijkdom op. Bezig zijn met iets wat de wereld nodig heeft is zeer opwindend. Ik straal dan van oor tot oor en voel mij inschikkelijk, maar het geeft ook een gevoel van onzekerheid. Hoe combineer je beroep, passie, missie en roeping? Hoe kan ik mijn natuurlijke talenten inzetten op een manier die de wereld nodig heeft? Waar kom ik met passie mijn bed voor uit en verdien ik een goed belegde boterham mee?
Fluisteren
Het antwoord zat al die tijd gewoon in mij. Geduldig te wachten tot het moment dat het mocht spreken. Bill Gates, Steve Jobs, Sir Richard Branson en Albert Einstein konden allen goed naar hun ‘zijn’ luisteren. Succesvol vanuit hun purpose en luisterend naar hun intuïtie. Einstein zei “the only real valuable thing is intuition.” Het probleem is vaak dat wij het niet kunnen horen door al het geschreeuw heen. Het fluistert namelijk altijd. Het wacht geduldig dat het kan spreken. Altijd liefdevol en met begrip. Je ‘zijn’ hoeft niet te schreeuwen om te overtuigen. Het ‘zijn’ heeft geen tijdsdruk, geen haast, geen moeten. Het ‘zijn’ weet gewoon en wacht tot het er mag zijn, van jou. Belangrijk is het creëren van rust. Hoe groter de drukte, hoe belangrijker deze momenten. De kunst is niet harder lopen, meer werk verzetten, meer analyses, meer rapportages, etc. De kunst zit hem in de “pauze”-knop indrukken. Keuzes maken. Totale rust creëren. Met als doel zuiver kunnen luisteren naar je ‘zijn’. Daar waar alle antwoorden voor het oprapen liggen. Dit kan wel confronterend zijn, zeker voor je ego.
Succesvol
Ik ben dankbaar dat ik vanuit mijn purpose mensen bewust maak van hun gedrag. Hun laat begrijpen waar dit vandaan komt en combineer met hun natuurlijke talenten, zodat zij daadwerkelijk kunnen zijn wie ze zijn. Hiermee worden zij een persoon die niet harder werkt, maar vanuit balans het geheel overziet, effectief besluiten neemt en sturing geeft aan hun leven. Dankbaar dat ik mensen de sleutel tot ‘hun’ succes vanuit hun daadwerkelijke ‘zijn’ mag aanreiken. Dat kan jij ook, mits je bereid jouw ‘waarheid’ onder ogen te komen en goed naar de ‘impact’ van jouw gedrag te kijken.
Ikke
Het is niet zo raar dat kinderen leren om hun IK te ontwikkelen. Dit hoort bij het ontwikkelen van je eigen identiteit. Wie ben ik? Liefde en veiligheid zijn voorwaarden voor een (sociaal-)emotionele ontwikkeling. Het is belangrijk dat een kind leert de moeite waard te zijn, zodat het een positief zelfbeeld kan ontwikkelen. Ik had als klein kind een vader die het “ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken” tot een soort kunst had verheven. Dit maakte dat ik altijd sterk op mijn omgeving gericht was. Hoe veilig is het? Om over liefde maar te zwijgen. Mijn ego probeerde mij te beschermen tegen allerlei angsten en pijn. Mag ik er wel zijn? Als gevolg had ik het “aanpassen” tot kunst verheven. Ik zorgde ervoor dat ik “succesvol” was. Ik zorgde dat ik een goed betaalde baan kreeg. Hierdoor kon ik comfortabel leven, maar dat gevoel van leegte ging niet weg. Ik ging dingen doen waar ik goed in was. Zo vervulde ik rollen waarin ik het (executive) management vertelde wat er goed en niet goed ging in het bedrijf. Ik ging ze uitleggen hoe ze zaken beter konden doen. Ik was niet onder de indruk van hun senioriteit. Ik was wel wat meer gewend. Ik was tevreden en toch bekroop mij dat gevoel van geen impact maken.
Zijn
Ikigai is een Japanse traditie die aangeeft dat iedereen iets heeft waar zij of hij met passie zijn bed voor uitkomt. Het is datgene wat de moeite waard is om voor te leven. Kortom, het is een reden om te ‘zijn’. Dit betreft de kern van ons bestaan, ik noem het ‘purpose’. Een aantal jaar geleden vond ik mijn purpose. Als je iets doet waar je van houdt zal je plezier hebben. Je hebt een gevoel van compleetheid, maar het levert je geen rijkdom op. Bezig zijn met iets wat de wereld nodig heeft is zeer opwindend. Ik straal dan van oor tot oor en voel mij inschikkelijk, maar het geeft ook een gevoel van onzekerheid. Hoe combineer je beroep, passie, missie en roeping? Hoe kan ik mijn natuurlijke talenten inzetten op een manier die de wereld nodig heeft? Waar kom ik met passie mijn bed voor uit en verdien ik een goed belegde boterham mee?
Fluisteren
Het antwoord zat al die tijd gewoon in mij. Geduldig te wachten tot het moment dat het mocht spreken. Bill Gates, Steve Jobs, Sir Richard Branson en Albert Einstein konden allen goed naar hun ‘zijn’ luisteren. Succesvol vanuit hun purpose en luisterend naar hun intuïtie. Einstein zei “the only real valuable thing is intuition.” Het probleem is vaak dat wij het niet kunnen horen door al het geschreeuw heen. Het fluistert namelijk altijd. Het wacht geduldig dat het kan spreken. Altijd liefdevol en met begrip. Je ‘zijn’ hoeft niet te schreeuwen om te overtuigen. Het ‘zijn’ heeft geen tijdsdruk, geen haast, geen moeten. Het ‘zijn’ weet gewoon en wacht tot het er mag zijn, van jou. Belangrijk is het creëren van rust. Hoe groter de drukte, hoe belangrijker deze momenten. De kunst is niet harder lopen, meer werk verzetten, meer analyses, meer rapportages, etc. De kunst zit hem in de “pauze”-knop indrukken. Keuzes maken. Totale rust creëren. Met als doel zuiver kunnen luisteren naar je ‘zijn’. Daar waar alle antwoorden voor het oprapen liggen. Dit kan wel confronterend zijn, zeker voor je ego.
Succesvol
Ik ben dankbaar dat ik vanuit mijn purpose mensen bewust maak van hun gedrag. Hun laat begrijpen waar dit vandaan komt en combineer met hun natuurlijke talenten, zodat zij daadwerkelijk kunnen zijn wie ze zijn. Hiermee worden zij een persoon die niet harder werkt, maar vanuit balans het geheel overziet, effectief besluiten neemt en sturing geeft aan hun leven. Dankbaar dat ik mensen de sleutel tot ‘hun’ succes vanuit hun daadwerkelijke ‘zijn’ mag aanreiken. Dat kan jij ook, mits je bereid jouw ‘waarheid’ onder ogen te komen en goed naar de ‘impact’ van jouw gedrag te kijken.