Samenwerken wordt gezien als een belangrijke competentie, omdat het een efficiënte manier is om doelen te bereiken. Waarom zie ik in mijn werk dan zo vaak dat samenwerken zo lastig is voor directie- en managementteams? Waarom lopen diverse pogingen op samenwerken uit op teleurstellingen? Ik neem je graag mee naar het 'geheim' van succesvol samenwerken....
Resultaat
Vaak ligt bij samenwerking de focus op het doel of het resultaat dat men graag wil behalen. Het gevolg hiervan is dat men focust op competenties van een ander. Welke capaciteiten heeft de ander aan kennis, vaardigheden en ervaring. En de resultaten die de ander al heeft bereikt vormen vaak het beeld van die persoon zijn reputatie, geloofwaardigheid en prestaties. Hier geldt de regel: resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst. Daarnaast beoordelen wij dit allemaal anders vanuit onze eigen ervaringen. Wij zijn als mens lineair geschoold zeker in de westerse wereld. Elke samenwerking vraagt vaak weer iets anders en de wereld om ons heen blijft veranderen. Alleen steeds sneller zo het lijkt.
Intentie
Wat ik vaak tegenkom is het gebrek aan transparantie en openheid over de intentie van de samenwerking. Waarom wil jij samenwerken? Wat probeer jij te bereiken? Wat is jouw doel? En waarom? Daarnaast mis ik vaak de zorgzaamheid. Heb jij de bereidheid om voor de ander te zorgen? De bereidheid om de ander te laten schitteren. De bereidheid om aan te sluiten bij de belevingswereld van de ander. Het mooie hiervan is dat je hier totale controle over hebt. Daar waar de intenties elkaar overlappen, kan je spreken van een gezamenlijke intentie. Daar ligt de potentie van het succesvol samenwerken.
Integriteit
Een andere belangrijke component die in mijn ervaring vaak gevoelig ligt is eerlijkheid. Hoe eerlijk durf je te zijn? Naar de ander, maar zeker ook naar jezelf. Hoe zit het met jouw gevoel van rechtvaardigheid? En, hoe authentiek durf jij te zijn? Te staan voor wie je bent en jouw natuurlijke talenten. Zonder dat je je zorgen maakt wat een ander daarvan zal vinden. Samen vormen ze belangrijke componenten van integriteit. Iets waar je zelf volledige controle over hebt in de samenwerking.
Zelfreflectie
Wat maakt het dan toch zo lastig? Het zichtbaar maken van innerlijke patronen is een proces dat serieuze aandacht vraagt. Voor succesvolle samenwerking moet je in staat zijn om naar jezelf te kijken en belemmeringen op onbewust niveau te herkennen en te erkennen. Hierdoor kan je jouw beslisruimte vergroten als jij je bewust wordt van innerlijke belemmeringen in de vorm van aangepast gedrag. Dat gedrag vervormt onder druk of stress en kost erg veel energie. Iemand die zegt: “Ik ben goed zoals ik ben, want anders was ik niet zover gekomen”, komt in een vicieuze cirkel terecht in plaats van duurzame verandering. De zelfreflectie beperkt zich tot het bewuste deel van zijn of haar persoonlijkheid. Dat maakt de beslisruimte beperkt en daardoor kunnen er geen onbevooroordeelde keuzes worden gemaakt. Het is niet diep nadenken over wie je bent. Het is reflecteren op je onbewuste aansturing, omdat daar de sleutel tot bewustwording, grotere beslisruimte en verantwoordelijkheid ligt. Ons gedrag wordt niet bepaald door dat wat we weten en de kennis die we hebben, maar door onze onbewuste aansturing. In het onbewuste ligt de kern en de aanleiding van ons gedrag. Zelfreflectie is de eerste stap, jezelf onderzoeken op bewuste én onbewuste aspecten.
Durf jij de verantwoordelijkheid te nemen voor het serieus verkennen van jouw karakter om zo een succesvolle samenwerking met de ander aan te kunnen gaan? Durf jij jouw angsten onder ogen te zien die jou weghouden van jouw verlangens en daarmee een succesvolle samenwerking in de weg staan? Ik hoop het wel, want ik gun het jou van harte. Ik help je graag.
Cor-Jan Bruggeman
Directiefluisteraar
Partner van
Resultaat
Vaak ligt bij samenwerking de focus op het doel of het resultaat dat men graag wil behalen. Het gevolg hiervan is dat men focust op competenties van een ander. Welke capaciteiten heeft de ander aan kennis, vaardigheden en ervaring. En de resultaten die de ander al heeft bereikt vormen vaak het beeld van die persoon zijn reputatie, geloofwaardigheid en prestaties. Hier geldt de regel: resultaten uit het verleden geven geen garantie voor de toekomst. Daarnaast beoordelen wij dit allemaal anders vanuit onze eigen ervaringen. Wij zijn als mens lineair geschoold zeker in de westerse wereld. Elke samenwerking vraagt vaak weer iets anders en de wereld om ons heen blijft veranderen. Alleen steeds sneller zo het lijkt.
Intentie
Wat ik vaak tegenkom is het gebrek aan transparantie en openheid over de intentie van de samenwerking. Waarom wil jij samenwerken? Wat probeer jij te bereiken? Wat is jouw doel? En waarom? Daarnaast mis ik vaak de zorgzaamheid. Heb jij de bereidheid om voor de ander te zorgen? De bereidheid om de ander te laten schitteren. De bereidheid om aan te sluiten bij de belevingswereld van de ander. Het mooie hiervan is dat je hier totale controle over hebt. Daar waar de intenties elkaar overlappen, kan je spreken van een gezamenlijke intentie. Daar ligt de potentie van het succesvol samenwerken.
Integriteit
Een andere belangrijke component die in mijn ervaring vaak gevoelig ligt is eerlijkheid. Hoe eerlijk durf je te zijn? Naar de ander, maar zeker ook naar jezelf. Hoe zit het met jouw gevoel van rechtvaardigheid? En, hoe authentiek durf jij te zijn? Te staan voor wie je bent en jouw natuurlijke talenten. Zonder dat je je zorgen maakt wat een ander daarvan zal vinden. Samen vormen ze belangrijke componenten van integriteit. Iets waar je zelf volledige controle over hebt in de samenwerking.
Zelfreflectie
Wat maakt het dan toch zo lastig? Het zichtbaar maken van innerlijke patronen is een proces dat serieuze aandacht vraagt. Voor succesvolle samenwerking moet je in staat zijn om naar jezelf te kijken en belemmeringen op onbewust niveau te herkennen en te erkennen. Hierdoor kan je jouw beslisruimte vergroten als jij je bewust wordt van innerlijke belemmeringen in de vorm van aangepast gedrag. Dat gedrag vervormt onder druk of stress en kost erg veel energie. Iemand die zegt: “Ik ben goed zoals ik ben, want anders was ik niet zover gekomen”, komt in een vicieuze cirkel terecht in plaats van duurzame verandering. De zelfreflectie beperkt zich tot het bewuste deel van zijn of haar persoonlijkheid. Dat maakt de beslisruimte beperkt en daardoor kunnen er geen onbevooroordeelde keuzes worden gemaakt. Het is niet diep nadenken over wie je bent. Het is reflecteren op je onbewuste aansturing, omdat daar de sleutel tot bewustwording, grotere beslisruimte en verantwoordelijkheid ligt. Ons gedrag wordt niet bepaald door dat wat we weten en de kennis die we hebben, maar door onze onbewuste aansturing. In het onbewuste ligt de kern en de aanleiding van ons gedrag. Zelfreflectie is de eerste stap, jezelf onderzoeken op bewuste én onbewuste aspecten.
Durf jij de verantwoordelijkheid te nemen voor het serieus verkennen van jouw karakter om zo een succesvolle samenwerking met de ander aan te kunnen gaan? Durf jij jouw angsten onder ogen te zien die jou weghouden van jouw verlangens en daarmee een succesvolle samenwerking in de weg staan? Ik hoop het wel, want ik gun het jou van harte. Ik help je graag.
Cor-Jan Bruggeman
Directiefluisteraar
Partner van